In de weken voorafgaand aan de bezetting van Lalibela ontvingen wij wel berichten over toegenomen militaire activiteit en groeiende onrust in de stad, maar wij hadden goede hoop dat de stad de dans zou ontspringen. Die heeft immers geen strategische waarde. Hij ligt in onherbergzaam gebied, ver van de grote verbindingswegen van het land.
Wij vermoeden dat de symbolische waarde van de verovering de doorslag gegeven heeft in deze overval. Lalibela is een van de allerbelangrijkste christelijke plaatsen in Ethiopië.
Weinig zicht op de situatie
We ontvangen vanuit diverse hoeken berichten, die echter moeilijk te verifiëren zijn. De een beweert dat er grootschalig geplunderd wordt in de stad, de ander meent dat de christelijke Tigrayers de beroemde rotskerken zullen sparen. Wel staat vast dat de Tigrayers delen van Amhara en Afar hebben ingenomen, waarmee Lalibela midden in de conflictgebieden ligt.
Over het lot van onze vrienden in Lalibela blijven we in het ongewisse. Veel mensen zijn de stad ontvlucht. Een van onze vrienden heeft meer dan 300 kilometer gelopen voordat hij in het vooralsnog veilige Bahir Dar aankwam.
Maar het grootste deel van de mensen die van onze steun afhankelijk zijn, zal in de stad zijn achtergebleven. Hun leeftijd, gezondheid of handicap verhindert hen zo’n moeizame vlucht te ondernemen.
Over hen maken we ons grote zorgen. Zonder onze maandelijkse steun zal het bijzonder moeilijk zijn om in hun dagelijkse levensbehoeften te voorzien. De regio is dusdanig verwoestijnd dat ze ook onder normale omstandigheden al afhankelijk is van externe voedselvoorziening. Dat zal nu stilgevallen zijn. Omdat de lokale bank gesloten is, kunnen onze vrijwilligers de mensen in het Sociale Project niet voorzien van cash geld. En zoals dat gebruikelijk is in een oorlogssituatie zullen de Tigrayers de aanwezige voedselvoorraden voor zichzelf en hun eigen volk opeisen.
Wij houden ons hart vast voor de inwoners van Lalibela.
We proberen voortdurend contact te krijgen met onze vrijwilligers ter plekke, maar we zijn bang dat dat niet gaat lukken zolang Lalibela bezet is. Zodra de situatie het weer toelaat, zullen wij direct handelen, al naar gelang de behoeften die zich dan aan ons aandienen.
De studenten zijn veilig
Onze tien blinde studenten zouden normaal tijdens de zomervakantie in Lalibela verblijven, maar zij blijken veilig op de campus van diverse universiteiten te zitten. In veilig gebied. Dat betekent dat onze vrijwilliger Teshome in Addis, die de contacten met de studenten onderhoudt, hen kan blijven ondersteunen. Ook ontvangen zij nog wel de studiebeurs die wij hen geven.
