Op dit moment hebben we diverse projecten lopen, allemaal gericht op hulp aan mensen in de verdrukking, die met een klein steuntje in de rug een menswaardig bestaan kunnen leiden en zo mogelijk kunnen bouwen aan een betere toekomst.
In het sociale project krijgen rond de 60 gezinnen (in een ruime definitie, variërend van alleenstaande ouderen en studenten tot complete families van drie generaties) een maandelijkse bijdrage om te voorzien in hun primaire levensbehoeften: eten, een dak boven het hoofd, kleding en zo nodig medische verzorging. En de jeugd moet uiteraard verplicht naar school.
Onderwijs is een van de pijlers waarop onze projecten steunen. Wie de middelbare school met een dusdanig resultaat afsluit dat hij of zij een overheidsbeurs voor de universiteit krijgt, kan bij de stichting aankloppen voor een aanvullende beurs. De steun van de overheid is minimaal en daarom eigenlijk onvoldoende voor studenten uit de sociaaleconomische onderlaag van de maatschappij, zoals de jongeren uit onze doelgroep.
Onderwijs moet mogelijk zijn voor iedereen, ook blinden en andere gehandicapten. Meer dan tien jaar geleden wisten we de scholen te bewegen om voor gehandicapten de deuren te openen. De meesten van de jongeren in ons studentenproject zijn blind.
De economie trekt zelfs in het straatarme Lalibela aan. Dat opent ook voor de allerarmsten in Lalibela perspectieven. In 2015 zijn we gestart met het opzetten van microkredieten en andere werkgelegenheidsprojecten, zoals de werkplaats en winkel voor HIV-geïnfecteerden die we samen met Beza Lalibela hebben opgezet. Momenteel zijn wij op zoek naar nieuwe projectmogelijkheden.
Op de foto’s de werkplaats en winkel van Beza.
