De burgeroorlog in Ethiopië lijkt nog lang niet ten einde. En de burgers van Lalibela zitten er middenin. Of ze slaan op de vlucht.

Al meteen in de eerste dagen wisten onze scholieren Henok, Adissa en Tesfa (zie de foto) met een grote groep te ontsnappen aan het geweld. Na drie dagen lopen door het onherbergzame gebied, bereikten ze een plek van waaruit ze met een bus naar de voorlopig nog veilige stad Dessie vervoerd konden worden. Een hele prestatie, te meer omdat deze drie jongemannen blind zijn.

Deze week kregen we te horen dat onlangs ook vier andere blinde scholieren uit ons sociale project wisten te vluchten. Zij zitten nu in dorpjes vlak achter het front. Via hen en andere kanalen ontvangen wij berichten over mensen die op straat doodgeschoten zijn, over plunderingen, over honger en dorst.

Tot voor kort dachten we dat onze blinde studenten in Gondar veilig op de universiteitscampus zaten, maar rond die stad braken vorige week ook gevechten uit. Alle studenten moesten de campus verlaten. Terug naar huis. En voor wie dat thuis in bezet gebied ligt, moet maar zien waar hij of zij een veilige plek vindt.

Waar mogelijk helpen wij onze mensen met noodsteun. Maar wie de stad niet weet te ontvluchten, is op zichzelf (en elkaar) aangewezen. Dat zal niet makkelijk zijn voor onze ouderen en zwaar gehandicapten. Hopelijk vinden zij binnen hun wijk voldoende solidariteit om deze barre tijd te overleven.