Onder de bezielende leiding van onze teamleider Abiy Hailu is dit jaar een associatie opgericht die een bakkerij met een sociale doelstelling opstart. De leden van de associatie (onder wie veel deelnemers uit ons sociale project) zijn gezamenlijk eigenaar. De bakkerij heeft een bedrijfsmatige opzet, maar een van de doelstellingen is ook het verlichten van de kosten voor het dagelijks levensonderhoud voor de meest kwetsbare stadsgenoten.
In het verleden hebben we vaker gezocht naar mogelijkheden om een sociale, door de gemeenschap gedragen, onderneming op te zetten. De bakkerij lijkt een schot in de roos. Tot dusver was er slechts één grotere bakkerij werkzaam in Lalibela, waarvan de eigenaar geen persoonlijke band met de stad heeft. Winkels, restaurants en hotels in Lalibela zijn blij dat daar nu een meer lokale keus bij gekomen is.
We hebben de associatie geholpen met het uitwerken van hun bedrijfsplan en konden – met dank aan PMC (Projectmatige Charitas Grubbenvorst) en hun Winkel van Sinkel – een financieel steuntje geven.
Het duurde even voordat het bedrijfsplan bij de lokale overheid voldeed aan de vereisten voor de oprichting en alles geformaliseerd was. Vervolgens was het een nog even spannend of de benodigde keukenapparatuur vanuit Addis Abeba door het oorlogsgebied geloodst kon worden. Dat is uiteindelijk toch gelukt en de bakkerij begint nu te draaien.
De eerste geproduceerde broden werden symbolisch uitgedeeld onder de armen die zich dagelijks rond de wereldberoemde rotskerken verzamelen.

Ons sociale project bevindt zich in stabiel vaarwater. Dankzij ons team ter plekke (Abiy en Setechign) hebben we een steeds beter zicht op deze achterban. Het team draagt af en toe nieuwe kandidaten voor, die met onze steun vanuit een schrijnende situatie in ons sociale vangnet opgenomen kunnen worden.
Een deel van onze oudere mensen krijgt al jarenlang een vorm van persoonlijke verzorging door een van de jonge vrouwen uit het sociale project. Op advies van Abiy en Setechign werken we nu aan een plan ook voor de anderen (inclusief de jongeren) het belang van een goede hygiëne te bespreken. Deels zal dat gebeuren door middel van voorlichting, maar waar nodig zullen we ook de directe persoonlijke verzorging uitbreiden.

Nieuw in ons sociale project is de 67-jarige Enanaye Weday (helemaal alleen vanuit het verafgelegen Gelesot in Lalibela verzeild geraakt – zie de foto). Tot voor kort wist ze met sappelen in haar onderhoud te voorzien, maar door ernstige rugpijn is ze nu aangewezen op onze hulp.

Lopen onze projecten dus helemaal op rolletjes? Kijkend naar de situatie in en rond Lalibela, zijn er zeker zorgen. Bijvoorbeeld over de aanhoudende burgeroorlog die voor onveiligheid, ongemak en onzekerheid zorgt. Maar zeker ook over de sociaaleconomische ontwikkelingen. Wereldwijd staan hulpprogramma’s onderdruk, de Ethiopische economie is zwak en de inflatie neemt ontwrichtende vormen aan.
Al tot drie keer toe hebben we het afgelopen jaar de maandelijkse ondersteuning in de Ethiopische munt birr aanzienlijk verhoogd. En voor het tweede jaar op rij hebben we besloten tot het verstrekken van een Kerstbonus om onze vrienden tijdens de feestdagen Kerstmis en Timkat een extraatje te geven. Een deel van die verhoogde uitgaven worden gecompenseerd door de inflatie, maar nu de nood zo hoog is, zet de stichting haar reserves verder in.

Om ook in de toekomst onze toewijding aan onze Ethiopische vrienden waar te kunnen blijven maken, zijn donaties meer dan welkom.

Rond 2005 wist onze stichting samen met de leraar Alemu Berihun het onderwijs in Lalibela open te breken voor kinderen met een handicap. Fysieke of verstandelijke beperkingen waren geen belemmering meer om op scholen in te stromen.
Dat had een aanzuigende werking van leerlingen, die soms meer dan 60 kilometer van Lalibela vandaan woonden. Wij vingen hen op in ons sociale project, waar we ze met raad en daad begeleidden. Dat was voor hen een levens veranderende stap.
We waren trots toen in 2013 de eerste blinde leerling naar de universiteit doorstroomde. Velen volgden hem. Dit jaar konden we Hailu Wondemu als nummer 16 (zie de foto) feliciteren met het behalen van het bachelor diploma. Op een enkeling na hebben zij een mooie baan bij de overheid gevonden. Met hun visuele beperking is dit een prestatie van jewelste, waardoor ze zelfredzaam zijn geworden.

Ook de komende jaren kan de vlag weer uitgehangen worden. Op dit moment zitten er zeven blinde studenten op diverse universiteiten. Drie van hen zijn onlangs gestart.
Waar onze eerste studenten hun studie zonder digitale hulpmiddelen begonnen, is dat tegenwoordig ondenkbaar. Al onze studenten ontvangen al jarenlang een laptop waarop ze met spraakprogrammatuur hun studiemateriaal kunnen ‘lezen’ en hun verslagen op kunnen uitwerken. Tot voor kort ging dat vaak om tweedehands of refurbished exemplaren die we vanuit Nederland verzonden, maar we hebben voor de komende jaren een nieuwe partner gevonden in de Katholieke Stichting voor Blinden en Slechtzienden (KSBS). Met hun steun kunnen we voortaan in Ethiopië nieuwe laptops aanschaffen en de opstart- en afstudeerkosten dekken. De maandelijkse bijdrage voor het levensonderhoud neemt de stichting voor haar rekening.

In onze doelgroep zitten drie jongedames die studeren aan het TVET (vergelijkbaar met ons ROC).
De 25-jarige Ehitinat Abebe (zie de foto) volgt in Lalibela de avondopleiding Database.
Mitu Ayalew (25) volgt aan het Jigdan College in Bahir Dar de online opleiding accountancy.
Hyimanot Wodaje (21) doet de studie fashion designer aan het Akakiy Polytechnic College in Addis Abeba.
Alle drie moeten zij werken om hun studie te kunnen financieren.
Een van onze donateurs wees ons op het bestaan van de Stichting Frangipani, die studenten aan beroepsopleidingen ondersteunt.
Onze aanvraag om te helpen de studies van Ehitinat, Mitu en Hyimanot tot een goed einde te brengen, werd ruimhartig gehonoreerd – voor het volledige vervolg van de lopende studies.
Het toegezegde geld gaat rechtstreeks naar deze drie beloftevolle dames.

De leerlingen van de Boxmeerse basisschool De Weijerwereld hebben het fantastische bedrag van € 2322 opgehaald voor onze stichting. De cheque werd op Goede Vrijdag uitgereikt aan voorzitter Gerard Sonnemans.
Op 28 maart kregen alle groepen met behulp van verhalen en beelden informatie over de stichting en over hun leeftijdsgenoten elders in de wereld. Dat was het startsein voor de drie weken durende sponsoractie Lezen voor het goede doel. Door zo veel mogelijk boeken te lezen (of laten voorlezen) kregen ze veel sponsoren enthousiast om een bijdrage te storten.
Het project betekent niet alleen ‘winst’ voor de kinderen in Lalibela, maar ook voor zichzelf. Leren lezen is immers een rijkdom die je de rest van je leven met je meedraagt.
Als beloning voor hun inzet, bezoekt Sonnemans in mei nogmaals de school om voor alle groepen te vertellen over zijn kinderboeken.

Ook de brugklassen van het Elzendaal College in Boxmeer zetten zich in voor goede doelen – elke klas met zijn eigen stichting.
Na een les over de projecten Stichting Lalibela, gingen de leerlingen aan de slag met het werven van sponsoren.
Vrijdag 4 april vond de jaarlijkse sponsorloop plaats. Met het aantal gelopen rondjes als bewijs gingen ze bij hun sponsoren langs om hun steun aan onze stichting op te halen.
Dat leverde het mooi bedrag van € 243,47 op.

Ken jij ook een school (of andere organisatie) die zich in wil zetten van onze projecten, laat het ons dan weten.

Het uitkleden van USAID door de regering van Trump dreigt verstrekkende gevolgen te hebben. Ook voor onze vrienden in Lalibela.
Het gaat dan niet alleen om de onzekere aanvoer van voedselhulp in deze streek waar de opbrengsten van de boeren onvoldoende zijn om zelfvoorzienend te zijn, maar veel acuter treft deze maatregel de mensen die met HIV besmet zijn.
Door de gratis USAID-medicijnen en – in het geval van de mensen die wij onder onze hoede hebben – de maandelijkse portie eieren, melkpoeder en groenten om hun weerstand op peil te houden, kunnen zij tot dusver een redelijk goed leven leiden.
Maar dat dreigt nu dus compleet onderuit geschoffeld te worden.
Lees hierover meer in dit artikel van Wilde Ganzen over de zelfhulporganisatie Beza in Lalibela.
Wij hielpen deze associatie met meer dan 1000 HIV-besmette leden een paar jaar geleden met het starten van een kaarsenmakerij om eigen inkomsten te genereren.

Ter afsluiting van ons jubileumjaar verzonden wij onze nieuwsbrief met een terug- en vooruitblik op 25 jaar Stichting Lalibela.

Daarin staan onder andere:

• Een terugblik van oprichter Ton van Reen op de geschiedenis van Stichting Lalibela.
• Een korte film waarin Gebru Admike (vanaf het begin onze steun en toeverlaat) zichzelf voorstelt.
• Een filmpje van Abiy Hailu, die vertelt over zijn rol bij ons Sociale Project.
• De Ethiopische expert voor onderwijs aan blinden en slechtzienden Teshome Asefa licht zijn rol in de begeleiding van onze universitaire studenten toe.
• De geschiedenis van de stichting in vogelvlucht.
• En een vooruitblik op onze activiteiten in 2025.

Wilt u ook onze halfjaarlijkse nieuwsbrief ontvangen?
Meld u dan aan met dit formulier.

We zijn trots op onze blinde studenten Melkitu Wodage en Yeshye Beyino.
Zij studeerden onlangs af aan de universiteit van Gondar in respectievelijk Social Work en Gender Education.
Ondanks de hobbels van corona en hun universiteit die twee jaar geleden nog letterlijk onder vuur lag tijdens het conflict met Tigray, hebben zij hun studie keurig binnen de daarvoor gesteld termijn afgerond.
We hopen dat deze veerkrachtige en getalenteerde dames snel een baan vinden.
De Ethiopische overheid neemt daar doorgaans haar verantwoordelijkheid in.